γυμνές ζωές

η τραγωδία τέλειωσε, του ήρωες τους έσφαξε ο χορός

από τη στήλη σημειωματάριο ιδεών

Ελευθεροτυπία 5-9-10

επιμ. Θ. Γιαλκέτσης

Το ακόλουθο κείμενο του πολωνού

κοινωνιολόγου Zίγκμουντ Mπάουμαν

είναι απόσπασμα παρέμβασής του

σε θεωρητικό συμπόσιομε θέμα την

ενσωμάτωση των μεταναστών, που

έγινε στο Pίμινι τον Nοέμβριο του 2009.

Tο να ζούμε με τους ξένους δεν είναι

καθόλου καινούριο στη νεότερη ιστο-

ρία. Aλλά η ιδέα ήταν σε χοντρές γραμ-

μές ότι όποιος είναι ξένος, διαφορετι-

κός από σένα, αργά ή γρήγορα θα χάσει

τον χαρακτήρα του ξένου.

H κυρίαρχη πολιτική απέναντι στους

ξένους, κατά το μεγαλύτερο μέρος της

νεότερης ιστορίας, υπήρξε μια πολιτική

αφομοίωσης: «Eσείς είστε εδώ, είστε

φυσικά κοντινοί μας. Aς γίνουμε επο-

μένως και πνευματικά, διανοητικά, ηθι-

κά όμοιοι», πράγμα που σημαίνει να

αποδεχόμαστε τις ίδιες οικουμενικές

αξίες, όπου όμως ως «οικουμενικές» εν-

νοούσαμε πάντοτε τις «δικές» μας αξίες.

Eπομένως, με αυτή την προοπτική,

όπου το ότι είναι ξένοι ήταν μόνον μια

προσωρινή δυσάρεστη ενόχληση, δεν

υπήρχε η ιδέα ότι οφείλουμε να διδα-

χθούμε να ζούμε με τον διαφορετικό.

Tώρα, πρώτη φορά στη νεότερη ιστο-

ρία, φτάσαμε να αντιληφθούμε ότι τα

πράγματα δεν είναι έτσι.

H νεωτερικότητα υπήρξε πάντοτε μια

περίοδος μαζικών μεταναστεύσεων

προσώπων από τη μια ήπειρο στην άλ-

λη, από τη μιαν άκρη του κόσμου στην

άλλη, από τη μια κουλτούρα στην άλλη.

Kαι η μετανάστευση γινόταν από ανά-

γκη, σε περιστάσεις στις οποίες τα λε-

γόμενα υπεράριθμα πρόσωπα

–πρόσωπα για τα οποία δεν μπο-

ρούσε να βρεθεί μια αποκατάσταση

στην κοινωνία της καταγωγής τους,

δεν υπήρχε χώρος γι’ αυτά στη νέα τά-

ξη, στη νέα προωθημένη κατάσταση

της οικονομικής προόδου– υποχρεώ-

νονταν να ταξιδέψουν.

Yπάρχει ωστόσο μία διαφορά: οι σύγ-

χρονες μεταναστεύσεις έχουν ένα χα-

ρακτήρα διασποράς και όχι αφομοίω-

σης. Tα πρόσωπα που πηγαίνουν σε

μιαν άλλη χώρα δεν πηγαίνουν με την

πρόθεση να γίνουν όπως ο πληθυσμός

που τα φιλοξενεί. O φιλοξενών πληθυ-

σμός, ο αυτόχθων, δεν ενδιαφέρεται

ιδιαίτερα να τα αφομοιώσει.

Yπάρχουν περί τις 180 διασπορές που

συμβιώνουν στο Λονδίνο, 180 διαφο-

ρετικές γλώσσες, κουλτούρες, παραδό-

σεις, συλλογικές μνήμες. Kαι το πρό-

βλημα είναι: αφού η πολιτική της αφο-

μοίωσης δεν είναι πλέον εύκολα εφαρ-

μόσιμη, πώς μπορούμε να ζούμε κα-

θημερινά με τους ξένους; Πώς μπο-

ρούμε να επικοινωνούμε, να συνεργα-

ζόμαστε, να ζούμε ειρηνικά, χωρίς

εμείς να χάνουμε την ταυτότητά μας

και εκείνοι να χάνουν τη δική τους,

επομένως σε μια συγκατοίκηση που

δεν οδηγεί στην ομοιομορφία;

Mε άλλα λόγια, το ζήτημα δεν είναι

πλέον εκείνο του να είμαστε ανεκτικοί

απέναντι στα διαφορετικά πρόσωπα. H

ανεκτικότητα στην πραγματικότητα εί-

ναι πολύ συχνά μια άλλη όψη του δια-

χωρισμού. «Eίμαι ανεκτικός απέναντι

στα παράξενα έθιμά σου και τις συνή-

θειές σου. Eίμαι ένα πρόσωπο πολύ

ανοιχτό, είμαι ανώτερος από σένα. Kα-

τανοώ ότι ο τρόπος ζωής μου είναι

απαράδεκτος για σένα. Eσύ δεν μπο-

ρείς να φτάσεις το ίδιο επίπεδο. Eπο-

μένως, σου επιτρέπω να ακολουθείς

τον δικό σου τρόπο ζωής, αλλά εγώ δεν

θα το έκανα ποτέ αν ήμουν στη θέση

σου». H πρόκληση με την οποία οφεί-

λουμε να αναμετρηθούμε σήμερα

έγκειται στο να περάσουμε από αυτή

τη στάση ανεκτικότητας σε ένα ανώτε-

ρο επίπεδο, δηλαδή σε μια στάση αλ-

ληλεγγύης. Oφείλουμε να συμφιλιω-

θούμε με το γεγονός ότι υπάρχουν οι

ξένοι, αλλά και να μάθουμε να αντλού-

με οφέλη από αυτό.

Oι ξένοι γεννούν φόβο. Eχω αποκα-

λέσει αυτόν τον φόβο, που χαρακτηρί-

ζει τις σύγχρονες πόλεις μειξοφοβία,

φόβο να συγχρωτιστούμε με άλλα πρό-

σωπα, επειδή όταν συγχρωτιζόμαστε

με άλλα πρόσωπα σε ένα περιβάλλον

όχι πολύ οικείο, όλα μπορεί να συμ-

βούν. Aλλά η ίδια κατάσταση του συγ-

χρωτισμού με τους ξένους προκαλεί και

μιαν άλλη στάση.

Yπάρχουν δύο αντιφαντικές αντιδρά-

σεις στο φαινόμενο, που και οι δυο

τους παρατηρούνται στις σύγχρονες πό-

λεις. H δεύτερη είναι η μειξοφιλία, η

χαρά να είμαστε σε ένα περιβάλλον δια-

φορετικό και ερεθιστικό.

H Xάνα Aρεντ υπήρξε ίσως η πρώτη

σύγχρονη στοχαστής η οποία, μελετώ-

ντας ξανά τον Γκότχολτ Eφρέμ Λέσινγκ,

έναν από τους πρωτοπόρους του γερμα-

νικού Διαφωτισμού, είδε σε αυτόν μιαν

από τις πιο οξυδερκείς μορφές μεταξύ

των φιλοσόφων της πρώτης νεωτερικό-

τητας. Σύμφωνα με τον Λέσινγκ, δεν

πρέπει να περιοριζόμαστε στην αποδοχή

του γεγονότος ότι η διαφορά προορίζε-

ται να διαρκέσει, αλλά χρειάζεται να την

εκτιμάμε πραγματικά, να αναγνωρίζου-

με ότι σε αυτήν υπάρχει ένα πρωτόγνω-

ρο δημιουργικό δυναμικό. Tο γεγονός

ότι συγχρωτίζονται πολύ διαφορετικές

εμπειρίες, αναμνήσεις, κοσμοαντιλή-

ψεις, μπορεί να μας οδηγήσει σε μιαν

ανθηρή πολιτιστική ανάπτυξη.

Eίναι πάρα πολύ νωρίς για να πούμε

ποιες θα είναι οι εξελίξεις, επειδή οι

δύο αντιτιθέμενες τάσεις, η μειξοφοβία

και η μειξοφιλία, έχουν λίγο έως πολύ

ίση δύναμη. Aλλοτε κατισχύει η μια τά-

ση και άλλοτε η άλλη. Tο ζήτημα είναι

αβέβαιο και βρισκόμαστε ακόμα στο

μέσο μιας διαδικασίας που δεν γνωρί-

ζουμε καλά ποιο θα είναι το τέλος της.

Zούμε σε έναν κόσμο παγκοσμιοποιη-

μένο. H παγκοσμιοποίηση έχει φτάσει

σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή. Δεν

μπορούμε να γυρίσουμε πίσω, είμαστε

όλοι διασυνδεδεμένοι και αλληλεξαρ-

τώμενοι. Aυτό που συμβαίνει σε μα-

κρινούς τόπους έχει εντυπωσιακή επί-

πτωση στις προοπτικές ζωής και στο

μελλον όλων μας. Eπομένως, έχει φτά-

σει η στιγμή να κάνουμε αυτό που ο Λέ-

σινγκ προέβλεψε ότι οφείλουμε να κά-

νουμε, δηλαδή να μάθουμε να εκτιμά-

με τις ευκαιρίες που δημιουργούνται

από τις διαφορές μας, αντί να φοβόμα-

στε τις νοσηρές συνέπειες της συμβίω-

σης με τις διαφορές (...).

Το αίτημα της νεαρής Σεμέλης

Υψηλοί καλεσμένοι φωτίζόμενοι απο μια ατομική βόμβα.

Operation Greenhouse, Enewetak Atoll, 1951

Πηγή: How to photograph an Atomic Bomb του Peter Kuran.

http://calitreview.com/273

Γιώργος Βέλτσος: Η «γυμνή ζωή»

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 30 Δεκεμβρίου 2008
ΠΛΗΝ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ εξαιρέσεων- μεταξύ των οποίων και ο Αρχιεπίσκοπος σε προχθεσινή του συνέντευξη- οι συνήθεις πνευματικοί μας ύποπτοι στάθηκαν καχύποπτοι απέναντι στη δικαιολογημένη εξέγερση της νεολαίας. Χλεύασαν, καυτηρίασαν, απαξίωσαν εντελώς τη «γυμνή» της «ζωή», την αντιμετώπισαν ως διακύβευμα μιας λύσης (τελικής;) που παίρνει τη μορφή της «εξαίρεσης», εφόσον «η ευημερία της ζωής αποκτά πολιτική ιθαγένεια μόνον μέσω του απολύτου παραλογισμού στον οποίο την καταδικάζει η κοινωνία του "θεάματος" (Αgamben, Ηomo sacer, Εκδόσεις Scripta). Τις προάλλες στιγματίστηκε η διακοπή της παράστασης του «Ρομπέρτο Τσούκο», του κατεξοχήν «γυμνού» ανθρώπου που δεν θα μπορέσει να τον ντύσει ούτε ο λόγος του Κολτέζ, ούτε το Εθνικό μας Θέατρο. Ωστόσο τον Μάη του ΄68 είχε καταληφθεί για μέρες το Οdeon, με τη συναίνεση του διευθυντή του. Θλίβομαι με τους ενυπόγραφους που δεν αποδίδουν τη σημασία που τους αξίζει στις «συμβολικές πράξεις» των νέων. Δεν αντιλαμβάνονται πως η γεροντική μιζέρια τους αποτελεί μέρος της «βιοπολιτικής», δηλαδή της συμπερίληψης της «γυμνής» νεολαίας στους υπολογισμούς της γραβατοφορεμένης εξουσίας, ακόμα και όταν φοράει Lacoste... Ο Πίντερ, γράφοντας ότι η ένθεση της λέξης «παύση» στα θεατρικά του κείμενα υπήρξε το σφάλμα από το οποίο δεν μπόρεσε να απαλλαγεί, δεν θα είχε αντίρρηση την «παύση» αυτή να την έβλεπε να λειτουργεί ως διακοπή, μια που πάνω από το θέατρο έβαζε τον πολιτικό του ακτιβισμό. Το ίδιο όμως δεν έπραξαν και οι ηθοποιοί του Εθνικού; Πρώτο συμπέρασμα (και θα συνεχίσω): Αν οι διανοούμενοι περιοριστούν αποκλειστικά στο δικαιικό μοντέλο της εξουσίας, τι δηλαδή είναι νόμιμο και τι παράνομο, τότε σε τι θα διαφέρουν από τους χωροφύλακες και τους δικαστές; Και αν οι νέοι ήξεραν να μας πουν γιατί κάνουν αυτό που κάνουν, αν δηλαδή η στάση τους δεν συνιστούσε ένα συμβάν σαν στοιχείο μιας κατάστασης που δεν μπορούμε να την προσδιορίσουμε εμείς οι μεγάλοι, τότε θα έκαναν κι αυτοί μικροπολιτική, θα είχαν ανάγκη από εξωτερικές αξίες για να προσδιοριστούν και η ζωή τους δεν θα εμπεριείχε την κίνηση που τους συγκροτεί ως πολιτική ύπαρξη άνευ ετέρου.

κρίσιμες συνταγές

Πρώτα τεμαχίστε και μετά πουλήστε σε κομμάτια τους μοντέρνους σας πίνακες. Έτσι, θα πιάσετε πολύ περισσότερα απο αυτούς.

Σέπια Κόσμος (the magic of Gregory Colbert's Art)

Εκλογική Φαντασία Νο.2

Στο επιτελείο του νέου προέδρου, πολλές επιτροπές με λαμπρές προσωπικότητες αποφασίζουν προσεκτικά τις πρώτες κινήσεις της νέας εποχής. Παρά τα δρακόντια μέτρα ασφαλείας για τον πρόεδρο που αντιμετωπίζει τον μεγαλύτερο κίνδυνο δολοφονίας εδώ και δεκαετίες έχω καταφέρει να τρυπώσω κοντά στη μεγαλύτερη επιτροπή και μπορώ να τους ακούσω. Οι τόνοι έχουν ανέβει αλλά δεν είναι νευρικοί, υπάρχει απλώς μια πυρετώδης έξαψη για όλα αυτά που έρχονται. Είναι και ο πρόεδρος μαζί τους, αλλά δεν ακούω τη φωνή του, έχει βυθιστεί στη πολυθρόνα του και ακούει προσεκτικά τις προτάσεις προσπαθώντας να επωφεληθεί το μέγιστο από τη σοφία των συνεργατών του.
Κάποιος μιλάει για ριζοσπαστική επιλογή, για κάτι που θα ταράξει τα νερά και θα δυναμώσει το επαναστατικό προφίλ του νέου προέδρου. Μια φωνή αντίρρησης λέει ότι αυτό που προτείνει θα κατασπαράξει τον νέο μας πρόεδρο. Ακούγεται το τρίξιμο μιας καρέκλας και όλοι σιωπούν. Ο πρόεδρος είναι τώρα όρθιος και λέει «πρέπει οι επιλογές να εκφράζουν την ελπίδα και την αλλαγή. Συμφωνώ το νέο κατοικίδιο του Λευκού Οίκου να είναι μια μικρή τίγρης, αλλά θέλω ν’ ακούσω κι άλλες προτάσεις πριν αποφασίσω. Ο πρώτος που μίλησε είπε ότι δεν πρέπει να προκαλούμε, αν κάποιοι βάζουν ταμπέλες στα μαγαζιά τους «όχι νέγροι και σκυλιά», νομίζω για να εξισορροπήσουμε πρέπει να βγάλουμε έξω από το λευκό οίκο τα σκυλιά. Κάποιος είπε ότι το κατοικίδιο του λευκού οίκου ακόμα κι αν είναι από την Αφρική πρέπει να είναι υπάκουο και όλοι συμφώνησαν. Αφού πρότειναν σαλαμάνδρες, μουλάρια, αγελαδάκια, λάμα και τρωκτικά κάποιος έχοντας στο μυαλό του το περιστέρι της ειρήνης είπε να φέρουν ένα πτηνό (δεν είπε περιστερώνα γιατί θα ήταν ασέβεια οι κουτσουλιές στο λευκό οίκο) και έτσι ο νέος πρόεδρος αποφάσισε ότι πρέπει να είναι κόκορας. Σήκωσε ψιλά το κεφάλι και αποχώρισε για μια άλλη υποχρέωση.

Apocalypse (the starbucks chapter)

a world seriously destarbucksed
with a starbacks next to a starbucks next to a starbucks next to a starbucks

and the the eternal return to the starbucks will last for eternities... in every cup of coffee.

μνήμη Ηλία Πετρόπουλου

it is stupid

τα «βραβεία του Δαρβίνου» είναι μια μανία που αφορά τους πιο αστείους θανάτους. Η κωμική δικαιολόγηση είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι με αυτό που κάνουν απαλλάσσουν την ανθρωπότητα, την εξελικτική διαδικασία από τη βλακεία τους. Μόλις μου πέρασε ο ενθουσιασμός με τις απίστευτες αυτές ιστορίες συνειδητοποίησα το παραμορφωτικό στοιχείο της λογικής τους: Η βλακεία δεν είναι ατομική, δεν έχει να κάνει με το ίδιο το άτομο που την ασκεί αλλά αποτελεί ένα κοινωνικό αποτέλεσμα όπως και η λογική. Το αν οι άνθρωποι κάνουν έξυπνα ή βλακώδη πράγματα θα εξαρτηθεί από το τι θα τους ζητηθεί. Η επιβράβευση της βλακείας οδηγεί στην θριαμβευτική της επέλαση με εμπροσθοφυλακή τα μίντια.

σαν τα κοτόπουλα

Η ηλιθιότητα των τηλεοπτικών δικτύων σοκάρει και πάλι. Παραπέμποντας το ένα στη κενότητα του άλλου διακηρύσσουν ότι μέσα σε μια βδομάδα μετατραπήκαμε σε ζητιάνοι από μια κρίση που μας κάνει ν’ αναπολούμε την εποχή που όλοι ήμασταν ετοιμοθάνατοι από τα κοτόπουλα. Στα δελτία παίζουν μόνο βιντεάκια με τύπους να λένε ότι είναι προλετάριοι και με άσχετους τύπους σαν τον Ανδριανόπουλο να συμβουλεύουν να χρησιμοποιούμε το χαρτί τουαλέτας και από τις δύο μεριές. Η κοινωνία γίνεται ο αντίλαλος της βλακείας της τηλεόρασης και το αντίστροφο, μέχρι να βρουν άλλο θέμα. Η όλη κατάσταση μου θυμίζει τον Randy Marsh από την εκπομπή South Park: όταν κάποια παιδιά δημιούργησαν μια πλημμύρα θεώρησε ότι είναι από την υπερθέρμανση του πλανήτη και έτσι… κλείστηκε στο καταφύγιο και δεν έβγαινε έξω για να μην τον κάψει ο ήλιος. Εμπρός κολασμένοι της γης, κλείστε επιτέλους τις τηλεοράσεις.

...but let me say, Phoenix-like we will rise up someday and come again.

George Henry White

Congress. 29 January 1901

η αόρατη εξέγερση ενός εκατομμυρίου συνειδήσεων

Το πολύτιμο εργαλείο μας http://www.textbooktorrents.com/ μας εγκατέλειψε ξαφνικά με την ελπίδα σε νέες κοινότητες και τη πικρία ότι αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως πραγματική πρόοδο δε μπορεί ν' αντιμετοπίσει τη πρόοδο των μηχανισμών ελέγχου και καταστολής.

Σήμερα αναρτήθηκε αυτή η ανακοίνωση:

Textbook Torrents is now permanently offline.

There are a number of reasons for this, but I would be lying if I claimed that the concern of legal action wasn't a major factor in the decision. However, it was by no means the only reason. Upkeep of a site this size is a lot of work, increasingly so as time progressed. What's more, two years is a long time to be running a site of this nature.
I am at heart an activist, a crusader for the underdog. When I see something that I believe is wrong, I do what I can to fix it, if only in some small way. I believe this is what Textbook Torrents has stood for, and what we have done. The amount of attention that we have garnered would not have been possible by simply running around with a sandwich board and shouting slogans. We have opened people's eyes, and gotten them talking. At its true purpose, the site has been successful beyond my wildest dreams.

What we have started here does not stop with one site. It is real, and it is now up to you to continue. Take what you have learned and experienced here and go forth. If you're able, start new sites. Find new ways to open new eyes. Keep the revolution going. It is not a revolution of one, not even of eight staff members: it is a revolution of 100,000. We have done nothing here but provide you with a venue to voice your discontent, and the ideological sentiment that we all share need not end with Textbook Torrents. Indeed, it must live on.
For my part, I have other causes that need fighting for. There are all kinds of ways to fight all kinds of battles, and it is unlikely that I will find myself running a BitTorrent tracker again. I will step back from this and hope that you will carry on in our place.
Thanks for everything, folks. Thanks for making Textbook Torrents everything that it was, and for adding your voices to mine. Now it's your turn.

Geekman(Former) Textbook Torrents administrator

Για βιβλιά θα συνέχίσουμε να ψάχνουμε στα:

http://www.Bitme.org

http://www.Learnbits.org

http://www.Zinebytes.org

http://www.Docs.torrents.ro

http://www.Elbitz.org

http://www.Mvgroup.org

http://www.Tang-soo-do.us

http://www.Bitseduce.com

http://www.Ebookvortex.com

http://www.Bitspyder.net