"Το μόνο αληθινό είναι τα αισθήματα κι σιλικόνη"



Λόγω ανωτέρας βίας...δύο απο τις ηθοποιούς που θριαμβέβουν καθημερινά...δεν μπορούν να είναι μαζί μας απόψε. Επομένως η παράσταση αναβάλλεται. Μπορείτε να πάρεται πίσω τα χρήματά σας, αλλα αν δεν έχετε τίποτα καλίτερο να κάνετε, μιας και ήρθατε στο θέατρο είναι κρίμα να φύγετε. Αν μείνετε, θα σας διηγηθώ την ιστορία της ζωής μου. Αν βαρεθείτε, μπορείτε να ροχαλίζεται. Θα καταλάβω και δε θα με πληγώσετε.
Με φωνάζουν Αγράδο (Agrado) γιατι θέλω να κάνω τις ζωές των άλλων ευχάριστες (Agradeser). Επίσης είμαι πολύ αυθεντική! Κοιτάξτε κορμί! Φτιαγμένο στην τρίχα. Αμυγδαλωτά μάτια, 80000, μύτη, 200000! Πεταμένα λεφτά. Τον επόμενο χρόνο έγινε έτσι απο χτύπημα. Μου δίνει χαρακτήρα αλλα δε θα την πείραζα αν το ήξερα.
Συνεχίζω. Δύο βυζιά, γιατι δεν είμαι τέρας 70000 το ένα, αλλά έβγαλαν τα λεφτά τους. Σιλικόνη...
-που;
-Χείλια, μέτωπο, ζυγωματικά, γοφούς και κώλο. 100000 το λίτρο, οπότε κάντε λογαριασμό.
Κόψιμο σαγονιού, 75000. Ρυζική αποτρίχωση γιατι κι εμείς απ’ τους πιθήκους καταγόμαστε. 60000 το ραντεβού. Χρειάστηκα τέσσερα. Αν χόρευα φλαμένκο, θα χρειάζονταν περισσότερα. Όπως έλεγα, κοστίζει να είσαι αυθεντική. Δεν μπορείς να τσιγκουνεύεσαι, γιατί είσαι πιό αυθεντική... όσο περισσότερο μοιάζεις σ’ αυτό που ονειρεύεσαι.
Pedro Almadôvar, «όλα για τη μητέρα μου»


Προφανώς απο την έξυπνη παραστασή της, με τα αστεία ευρύματα, καταλαβαίνουμε ότι η Αγράδο είναι αυθεντική. Ντίνεται όμως τη σιλικόνη, και αγοράζει την αυθεντικότητα της πλέον με το ζύγι. Έξηγεί όμως, οτι η αυθεντικότητα είναι η πραγμάτωση μιάς προσωπικής ουτοπίας, που στη περιπτωση της κόστισε περίπου 800000. Το χρήμα είναι το γενικό ισοδύναμο της κάθε παράστασης που ανεβάζουμε. Ενα γενικό ισοδύναμο, που διαίρει τα πάντα και αδιαφορεί για τα πάντα, χρέώνει με το βυζί, λες και θα ζητούσε ένα ή τρεία, πουλά τη συλικόνη με το κιλό, και αδιαφορεί που η πανακριβη μίτη έσπασε. Καπιταλιστικοί μηχανισμοί, που όπως το μωρό όταν βυζαίνει σε κάνουν αυθεντικό, δηλαδή σε οδηγουν στην ουτοπία, που είναι μια κάποια υπεραξία. Για την Αγράδο κερδος είναι η ευτυχία των άλλων (μια γυναικεία υποχρέωση, αφου στον άντρα επιβάλεται ο εγωισμός). Της αρκούσε που τα βύζιά έκαναν απόσβεση. δεν χαλαει το χαρίρι να δείξει το πέος της στους θεατρίνους που το θεωρουν αξιοπερίεργο, παρότι και αυτοι έχουν, όμως το πέος της Αγράδο δεν απειλεί.
Μάης του 2000