Εκλογική Φαντασία Νο.2

Στο επιτελείο του νέου προέδρου, πολλές επιτροπές με λαμπρές προσωπικότητες αποφασίζουν προσεκτικά τις πρώτες κινήσεις της νέας εποχής. Παρά τα δρακόντια μέτρα ασφαλείας για τον πρόεδρο που αντιμετωπίζει τον μεγαλύτερο κίνδυνο δολοφονίας εδώ και δεκαετίες έχω καταφέρει να τρυπώσω κοντά στη μεγαλύτερη επιτροπή και μπορώ να τους ακούσω. Οι τόνοι έχουν ανέβει αλλά δεν είναι νευρικοί, υπάρχει απλώς μια πυρετώδης έξαψη για όλα αυτά που έρχονται. Είναι και ο πρόεδρος μαζί τους, αλλά δεν ακούω τη φωνή του, έχει βυθιστεί στη πολυθρόνα του και ακούει προσεκτικά τις προτάσεις προσπαθώντας να επωφεληθεί το μέγιστο από τη σοφία των συνεργατών του.
Κάποιος μιλάει για ριζοσπαστική επιλογή, για κάτι που θα ταράξει τα νερά και θα δυναμώσει το επαναστατικό προφίλ του νέου προέδρου. Μια φωνή αντίρρησης λέει ότι αυτό που προτείνει θα κατασπαράξει τον νέο μας πρόεδρο. Ακούγεται το τρίξιμο μιας καρέκλας και όλοι σιωπούν. Ο πρόεδρος είναι τώρα όρθιος και λέει «πρέπει οι επιλογές να εκφράζουν την ελπίδα και την αλλαγή. Συμφωνώ το νέο κατοικίδιο του Λευκού Οίκου να είναι μια μικρή τίγρης, αλλά θέλω ν’ ακούσω κι άλλες προτάσεις πριν αποφασίσω. Ο πρώτος που μίλησε είπε ότι δεν πρέπει να προκαλούμε, αν κάποιοι βάζουν ταμπέλες στα μαγαζιά τους «όχι νέγροι και σκυλιά», νομίζω για να εξισορροπήσουμε πρέπει να βγάλουμε έξω από το λευκό οίκο τα σκυλιά. Κάποιος είπε ότι το κατοικίδιο του λευκού οίκου ακόμα κι αν είναι από την Αφρική πρέπει να είναι υπάκουο και όλοι συμφώνησαν. Αφού πρότειναν σαλαμάνδρες, μουλάρια, αγελαδάκια, λάμα και τρωκτικά κάποιος έχοντας στο μυαλό του το περιστέρι της ειρήνης είπε να φέρουν ένα πτηνό (δεν είπε περιστερώνα γιατί θα ήταν ασέβεια οι κουτσουλιές στο λευκό οίκο) και έτσι ο νέος πρόεδρος αποφάσισε ότι πρέπει να είναι κόκορας. Σήκωσε ψιλά το κεφάλι και αποχώρισε για μια άλλη υποχρέωση.